About Author:
Abe was born on March 7, 1924[1][4] in Kita, Tokyo, Japan and grew up in Mukden (now Shenyang) in Manchuria.[1] Abe’s family was in Tokyo at the time due to his father’s year of medical research in Tokyo.[5] His mother had been raised in Hokkaido, while he experienced childhood in Manchuria. This triplicate assignment of origin was influential to Abe, who told Nancy Shields in a 1978 interview, “I am essentially a man without a hometown. This may be what lies behind the ‘hometown phobia’ that runs in the depth of my feelings. All things that are valued for their stability offend me.”[5] As a child, Abe was interested in insect-collecting, mathematics, and reading. His favorite authors were Fyodor Dostoyevsky, Martin Heidegger, Karl Jaspers, Franz Kafka, Friedrich Nietzsche, and Edgar Allan Poe.[1]
پرسش از هرآنچه هنوز نیامده، از چیزی که پیش روست و هنوز نمیدانیم که چیست و چگونه است، چنان سرشار از همهی نادانی ماست که هربار تلاش برای فهم چیستی و چرایی و حقیقت آنچه رخ خواهد داد، گویی بیشتر درون مغاک عظیمی فرو میبردمان. کتاب «آدمماهی» با نام اصلی «چهارمین عصر بینایخ»، نوشتهی شاهکارنویس ژاپنی، کوبو آبه، از دل روایت ابرکامپیوترها، قتلها و آدمرباییها، قاچاق انسان و مجموعهی عجیبی از اتفاقها و وقایع پیشبینیناپذیر بیوقفه و تمامنشدنی، به سرنوشت محتوم اینچنین زیستن ما روی زمین پرداخته است. نویسندهی بدنهای درهمتنیده و رهاشده میان آن دانههای ریز، لغزان و درخشان «زن در ریگ روان»، در این رمان دیستوپیایی را تصویر میکند که حجم اطلاعات علمیاش در کنار پرسشهای فلسفی فراوانش، هیچ از جذابیت عجیب قصهاش نکاسته و چند دهه است که در ژاپن و سرتاسر جهان خوانده میشود. آدمماهی مثل بسیاری از دیگر آثار ادبیات مدرن ژاپن، با التقاط ژانری شگفتانگیزش، مدام مخاطبش را به ورطهی علمی – تخیلی، جنایی، وحشت و … فرو برده و میان ژانرها حرکتی سیال، سریع و کند دارد! و همهی اینها و بسیاری چیزهای ناگفتهی دیگر، برای رفتن سراغ آدمماهی و زمین نگذاشتنش کفایت میکنند.
درباره نویسنده:
کوبو آبه نام مستعار کیمیفوسا آبه (۷ مارس ۱۹۲۴ – ۲۲ ژانویه ۱۹۹۳) نویسنده، نمایش نامه نویس و عکاس ژاپنی بود.او از پیشگامان جریان آوانگارد در ژاپن بود. آشنایی او با ادبیات غرب، اگزیستانسیالیسم، سوررئالیسم و مارکسیسم بر تلقی او از مسائلی همچون ازخودبیگانگی و فقدان هویت در ژاپن بعد از جنگ تأثیر گذاشت. آثار وی که به بحران هویت در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم می پرداختند، توجه خوانندگان جهان را به خود جلب کرد