About Author:
John Steinbeck, born in Salinas, California, in 1902, grew up in a fertile agricultural valley, about twenty-five miles from the Pacific Coast. Both the valley and the coast would serve as settings for some of his best fiction. In 1919 he went to Stanford University, where he intermittently enrolled in literature and writing courses until he left in 1925 without taking a degree. During the next five years he supported himself as a laborer and journalist in New York City, all the time working on his first novel, Cup of Gold (1929).After marriage and a move to Pacific Grove, he published two California books, The Pastures of Heaven (1932) and To a God Unknown (1933), and worked on short stories later collected in The Long Valley (1938). Popular success and financial security came only with Tortilla Flat (1935), stories about Monterey’s paisanos. A ceaseless experimenter throughout his career, Steinbeck changed courses regularly. Three powerful novels of the late 1930s focused on the California laboring class: In Dubious Battle (1936), Of Mice and Men (1937), and the book considered by many his finest, The Grapes of Wrath (1939). The Grapes of Wrath won both the National Book Award and the Pulitzer Prize in 1939.Early in the 1940s, Steinbeck became a filmmaker with The Forgotten Village (1941) and a serious student of marine biology with Sea of Cortez (1941). He devoted his services to the war, writing Bombs Away (1942) and the controversial play-novelette The Moon is Down (1942). Cannery Row (1945), The Wayward Bus (1948), another experimental drama, Burning Bright (1950), and The Log from the Sea of Cortez (1951) preceded publication of the monumental East of Eden (1952), an ambitious saga of the Salinas Valley and his own family’s history.The last decades of his life were spent in New York City and Sag Harbor with his third wife, with whom he traveled widely. Later books include Sweet Thursday (1954), The Short Reign of Pippin IV: A Fabrication (1957), Once There Was a War (1958), The Winter of Our Discontent (1961), Travels with Charley in Search of America (1962), America and Americans (1966), and the posthumously published Journal of a Novel: The East of Eden Letters (1969), Viva Zapata! (1975), The Acts of King Arthur and His Noble Knights (1976), and Working Days: The Journals of The Grapes of Wrath (1989).Steinbeck received the Nobel Prize in Literature in 1962, and, in 1964, he was presented with the United States Medal of Freedom by President Lyndon B. Johnson. Steinbeck died in New York in 1968. Today, more than thirty years after his death, he remains one of America”s greatest writers and cultural figures.
Added Date: 21/09/2022 3:47:38 PM
Last update: 21/09/2022 3:47:38 PM
کینو مانند پدر و پدربزرگ خود، غواصی فقیر است که مرواریدهایی را از اعماق خلیج جمع می کند؛ مرواریدهایی که روزی ثروت عظیمی را برای پادشاهان اسپانیا به ارمغان می آوردند و اکنون، فراهم کننده ی مایحتاج ناچیز زندگی کینو، همسرش جوانا و کودک نوزادشان هستند. اما در یک روز معمولی مانند بقیه ی روزها، کینو با مرواریدی به بزرگی تخم یک مرغ دریایی و به زیبایی قرص کامل ماه از آب سربرمی آورد. با به دست آوردن این مروارید، نور امید به زندگی راحت تر و امنیت، در دل کینو و خانواده اش می تابد اما همه ی اتفاقات در پیش رو، مطابق میل او پیش نخواهند رفت. رمان مروارید که داستانی ساده اما پرمفهوم دارد، اسرار سرشت آدمی، طمع، بی اعتنایی به هنجارهای اجتماعی، تاریک ترین اعماق شرارت ها و نجات بخشی های درخشان عشق را مورد واکاوی و کنکاش قرار می دهد. جان اشتاین بک، داستان کتاب مروارید را از یک افسانه ی قومی و مردمی مکزیکی، در زمان بازدیدش از منطقه ای مرواریدخیز در سال 1940 الهام گرفته است.
درباره نویسنده:
جان ارنست استاینبک جونیور، زاده ی ۲۷ فوریه ۱۹۰۲ – درگذشته ی ۲۰ دسامبر ۱۹۶۸) که در منابع فارسی بیشتر با نام جان اشتاین بک شناخته می شود، یکی از شناخته شده ترین و پرخواننده ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکاست. پدر جان، خزانه دار و مادرش آموزگار بود. پس از تحصیل علوم در دانشگاه استانفورد، در سال ۱۹۲۵ بی آنکه دانشنامه ای دریافت کرده باشد، دانشگاه را رها کرد و به نیویورک رفت. در این شهر خبرنگاری کرد و پس از دو سال به کالیفرنیا برگشت. مدتی به عنوان کارگر ساده، متصدی داروخانه، میوه چین و… به کار پرداخت و به همین سبب با مشکلات برزگران و کارگران آشنا شد. پس از آن، پاسبانی خانه ای را پذیرفت و در این زمان وقت کافی برای خواندن و نوشتن پیدا کرد. زمانی که جهان به سرعت به سمت مدرنیسم پیش می رفت و ادوات جدید کشاورزی جایگزین بیل و گاوآهن می شد، او در اندیشه ی غم و درد و رنج آنان بود. نخستین اثرش جام زرین را در سال ۱۹۲۹ نوشت. نگاه انسان دوستانه و دقیق او به جهان پیرامون و چهره ی رنج کشیده ی خودش سبب درخشش او در نوشتن آثاری چون موش ها و آدم ها و خوشه های خشم شد.خوشه های خشم او، در سال ۱۹۳۹ منتشر شد و جایزه ی پولیتزر را از آن خود کرد. اشتاین بک به سبب خلق این آثار، جایزه ی نوبل سال ۱۹۶۲ را برد. از نوشته های دیگر او به چراگاه های آسمان، به خدایی ناشناس، تورتیلافلت، دره دراز، ماه پنهان است، دهکده ی ازیادرفته، کره اسب کهر، شرق بهشت، مروارید و پنجشنبه ی شیرین می توان اشاره کرد.
