Seven Captainsهفت ناخدا

“Seven Captains” is a work by “Shahriar Mandanipour” which, in addition to a work of the same name, has the titles “Lady of the Garden”, “Mina”, “Persian Order of Death”, “Suicide of a Whale”, “Whisper of Soldiers”, “Ruyin Tani” And includes “Autumn Wheat Field”. The latter is a work in which he tells the reader why he became a writer and its path in a language that is specific to the author himself. “Shahriar Mandanipour”, who has always been an active and creative writer during his writing years, has never stopped creating stories that convey a special word to the audience in a more specific language. “Seven Captains” is another attempt in this direction that shows the eloquent pen of “Shahriar Mandanipour” to the reader and the loud voice of his thought can be heard line by line of these stories. One of the most important elements that the author uses in the stories of “Seven Captains” is the active use of the element of violence. Violence is everywhere in the stories, even in the most romantic story of “Seven Captains”. However, “Shahriar Mandanipour” has skillfully embedded this violence in the context of the story, so that its existence does not impair the taste and flows like a natural phenomenon like a wave in the river water, in the background of the story. This violence is sometimes accompanied by the stoning of a woman, sometimes casting a shadow over the body of an Iraqi soldier in captivity, and sometimes burying a cruel manager alive. In most of the stories in this series, most people are on the side of violence, and if anyone opposes this situation, there is a minority.

About Author:
Shahyar Mandanipour was born on February 14, 1957 in Shiraz. His first collection of stories called Shadows of a Cave was published in 1989. He has long been the editor of the banned Thursday evening weekly and is currently based in the United States. He is one of the most important writers of the third generation of Iranian fiction, whose stories are of considerable importance in terms of form and language. He has taught at Harvard University and Boston College and Tufts.

“هفت ناخدا” اثری است از “شهریار مندنی پور” که علاوه بر اثری به همین نام، عناوین “بانوی باغ”، “مینا”، “دستور فارسی مرگ”، “خودکشی نهنگ”، “نجوای سربازان”، “رویین تنی” و “گندمزار پاییزی” را نیز در بردارد. مورد آخر اثری است که در آن چرایی نویسنده شدن وی و مسیر آن را برای خواننده، با زبانی که مخصوص خود نویسنده است، بازگو می کند. “شهریار مندنی پور” که در سال های نویسندگی اش، همواره قلم فعال و خلاقانه ای داشته، هرگز از آفرینش داستان هایی که کلام ویژه ای را با زبانی ویژه تر به مخاطب منتقل می کنند، دست نکشیده است.
“هفت ناخدا” تلاش دیگری در همین راستاست که قلم شیوای “شهریار مندنی پور” را به خواننده می نمایاند و صدای رسای اندیشه ی او، از سطر سطر این داستان ها به گوش می رسد. یکی از مهم ترین عناصری که نویسنده در داستان های “هفت ناخدا” به کار گرفته، استفاده ی فعالانه از عنصر خشونت است. خشونت در جای جای قصه ها، حتی در آن عاشقانه ترین قصه ی “هفت ناخدا” هم دیده می شود. منتها “شهریار مندنی پور” چنان این خشونت را در بافت قصه، با مهارت جاسازی کرده، که وجودش ذوق را خدشه دار نمی کند و مثل یک پدیده ی طبیعی نظیر موجی در آب رودخانه، در پس زمینه ی قصه جریان دارد. این خشونت گاه با سنگسار شدن یک زن همراه است، گاه در قامت اسارت بر هیکل سرباز عراقی سایه می اندازد و گاهی هم مدیری بی رحم را زنده به گور می کند. در اکثر قصه های این مجموعه، بیشتر افراد، سمت خشونت ایستاده اند و اگر کسی هم با این وضع مخالفتی کند، اقلیت واقع می شود.

درباره نویسنده:
شهریار مندنی‌پور در ۲۶ بهمن ۱۳۳۵ در شیراز به دنیا آمد. نخستین مجموعه داستان او به نام سایه‌های غار در سال ۱۳۶۸ منتشر شد. او مدت‌ها سردبیر هفته‌نامهٔ توقیف‌شدهٔ عصر پنجشنبه بود و هم‌اکنون در آمریکا به سر می‌برد. او از مهم‌ترین نویسندگان نسل سوم داستان‌نویسی ایرانی محسوب می‌شود که داستان‌هایش به لحاظ فرم و زبان از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. وی در دانشگاه‌های هاروارد و بوستون کالج و تافتس تدریس کرده‌است.