در مثل درهای معمولی باز نشد . شبح عبوسی بازش کرد. آرام اما کامل . انگار می خواست فضای تاریک و خالی زندگی را نشانم بدهد. جوری نگاهم کرد که آنجا بودنم بی معنی ترین کار دنیا به نظر می آمد . از فرزانه گفتم و این که برای کار آمده ام، و....

ترلان سرش را تكان می‌دهد. به همین سادگی كلمات محكم و آشنای زندگی‌اش بی‌مصرف شده بودند. به درد نوشتن انشای سوزناك می‌خورند ولی به كار توضیح زندگی جدیدش نمی‌آمدند. زندگی‌اش عوض شده بود و كلماتش نه. كلمات عاریه‌ی جدیدی را در اختیارش گذاشته بودند اما آن‌ها مثل مورچه‌های سیاه از....