“کتاب ویران” مجموعه ای است از هشت داستان کوتاه به قلم یکی از نویسندگان پیشتاز در عرصه ی داستان نویسی معاصر ایران به نام “ابوتراب خسروی”، که با این اثر تحسین زیادی برانگیخته و برنده ی جایزه ی “هوشنگ گلشیری” برای بهترین مجموعه داستان سال 1389 شده است. این شاهکار پست مدرن، روایاتی استادانه از”ابوتراب خسروی” است که با درون مایه های رویا، عشق، اسطوره، مرگ و زندگی در برابر دیدگان مخاطب قرار گرفته و با تصویرسازی های سورئالش، برای مدت ها ذهن او را به خود درگیر خواهد کرد.
شروع مجموعه ی “کتاب ویران” با داستانی به نام “تفریق خاک” است که داستان مبهمی از یک پدر و پسر را روایت می کند. پدری دارا و ثروتمند که از پسرش خواسته مراقب اموال او باشد. قصه ی بعدی “پیک نیک” نام دارد و در یک باغ فراخ اتفاق می افتد. این باغ محل رفت و آمد افراد زیادی است اما پیدا شدن جنازه ی یک پدر و شک افراد به پسر بزرگ مقتول، داستان را کمی پیچیده می کند؛ علی الخصوص که پسر ادعا می کند قتل پدر به دست یکی از شمایلی که از او در باغ وجود دارد، اتفاق افتاده است. قصه ی دیگر “مرثیه باد” نام گرفته و داستان سربازی را روایت می کند که در دوران سربازی به ملاقات همسرش می رود، اما کم کم واقعیت این ملاقات با خیالات او در هم می آمیزد و ذهن او را آشفته می کند. “قاصد” ماجرای دختری بیست ساله است که خانه را ترک کرده و مادرش بیست سال در جستجو و در انتظار بازگشت اوست و “یک داستان عاشقانه”، داستان عشقی است که با رسیدن جنازه ی عموی راوی به ایران، باید آن را به خواست عمویش بنویسد. “رویا یا کابوس” ماجرای یک مامور اعدام است که در یک ماموریت باید نقش همسر زن دیگری را ایفا کند و “آموزگار” داستان اعزام معلمی به یک آبادی عجیب و غریب و قصه هایی است که در پس آن به وجود می آید. آخرین قصه از مجموعه ی “کتاب ویران” به قلم “ابوتراب خسروی”، “داستان ویران” نام دارد که با داستان پردازی پیچیده و ماهرانه، در زمره ی بهترین داستان های کوتاه قرار می گیرد.
درباره نویسنده:
ابوتراب خسروی در سال ۱۳۳۵ در شهر فسا متولد شده‌است. پدر وی نظامی بود و به همین دلیل او در سال‌های جوانی در شهرهای مختلف ایران زندگی کرده بود. در سال‌های ۱۳۴۸ و ۱۳۴۹ در دبیرستانی در اصفهان درس می‌خواند و شاگرد هوشنگ گلشیری نویسنده ایرانی بوده‌است.
او لیسانس آموزش ابتدایی دارد. وی سال‌ها در شهر شیراز به کودکان عقب‌مانده ذهنی آموزش می‌داد. در حال حاضر او بازنشسته شده‌است و در شیراز زندگی می‌کند. خسروی متأهل است و سه فرزند دارد.
آثار ابوتراب خسروی با مضامینی گاها سوررئال، با تکیه بر ویژگیهای رمان‌های پست مدرن قابلیت کنکاش دارد.او مثل هیچ‌کس نمی‌نویسد و بر ادبیات کهن احاطه دارد.
در آثار خسروی زبان ویژه‌یی را که تمایل به باستان گرایی، کهن الگویی و بازگشت به زبان متون مقدس دارد، می‌بینیم. گفت وگوی متن‌های گوناگون و بینامتنیت در آثار خسروی دیده می‌شود. نوشته‌های خسروی بوی رویا و اسطوره می‌دهند و به همین دلیل همه زمانی و همه مکانی اند. زمان در این آثار می‌شکند. آثار خسروی انسان را به درنگ، اندیشیدن و استغراق در واژه‌ها دعوت می‌کند. موضوعاتی مثل هستی، مرگ، عشق و انسان که با استحاله‌های پی در پی در آثار وی وجود دارند از موضوعات اصلی کارهای اوست.
