انگشتم خیس و لرزان می‌لغزد بر ماشه. خون به سرم می‌دود. گوش‌هایم سرخ و داغ شده‌اند و حرارتشان را حس می‌کنم روی صورتم. بازهم پرت و بی‌حواس زده‌ام. «بنداز کلاشت را پایین. بجنب! گفتم بجنب!» اسلحه بین من و زمین معلق است که سیاهی‌اش یک‌باره بدل می‌شود به پاره‌آتشی. موجی.... خوانش داستان «آتش نازان» توسط نویسنده را می‌توانید در پایین ببینید