این قدرعروس،عروس نکن.این همه سال که التماست می‌کردم زن بگیری و زیر بار نمی‌رفتی واسه خاطر همین بودکه دزدکی اینو عقدش کنی و با وقاحت برش داری بیاری این جا؟مگه تو بی‌کس وکاری؟مگه من مرده بودم که عارت اومد یه کلمه حرف بهم بزنی؟چرا قبلا چیزی....

کسی با صدایی شاد گفت: ــ عروس رفته گل بچینه! قند در دل مریم آب شد. یعنی عروس مجید بود؟ نگاهش به خطوط قرآنی بود که در دست داشت و گوشش بی‌تاب شنیدن دوباره‌ی صدای عاقد! مجید اما چهره‌اش اخم داشت. آنجا بود و نبود! ذهنش ناخودآگاه، درگیری لفظی چند....

تقریبافریادکشیدم:امیر ا...زهرماروامیر.خب یه کلمه زبون بیاببینم چی کارکردم که ازصبح شدی عین بخت النصر. -توهیچ کاری نکردی.اصلاواسه اینکه هیچ کاری نکردی ازدستت ناراحتم.حالاخیالت راحت شد؟ -دنشد.این طوری من بدترگیج شدم.بایدیه طوری کامل وواضح شرح بدی تامنم حالیم بشه چه کوتاهی ازم سرزده. دستم رابه طرف دردرازکردم: -بیابروبیرون.دارم حاضرمی....

با اینکه دیگر سیب فاصله ی میانمان نبود، باز هم نتوانست و من توانستم. سیب را گاز زدم و طعم غریبش را به جان حافظه سپردم. دستش را پشت سرم برد و سیب از جایی میان لذت رها شد. بگذار بعدها داستان سرایی کنند که حوا آدم را وسوسه کرد....