Even though the apple was no longer the distance between us, it still could not and I could. I bit the apple and memorized its strange taste. He put his hand behind my head and the apple was released from somewhere of pleasure. Let them tell the story later that Eve tempted Adam. What are you afraid of ?! Amid the strange reverberation of our breaths, he pulled his head back but did not let go. The wheat field had a bloody sunset. Red Red! The tension was no longer cold. His face was not colorless. It was as if he was helpless from the eruption of his feelings. – You took Balham for a long time, despair! I hung between the earth and the sky. Do not go to hell. His voice was both scratchy and trembling. My heart sank. I tilted my head back a little. Was my arms hell? – the hell? What I gave you is heaven itself! I burned the wings of pride. You became heaven.
About Author:
wâswâsh sêyb
Added Date: 6/12/2021 11:19:38 PM
Last update: 7/10/2022 3:43:13 PM
با اینکه دیگر سیب فاصله ی میانمان نبود، باز هم نتوانست و من توانستم. سیب را گاز زدم و طعم غریبش را به جان حافظه سپردم. دستش را پشت سرم برد و سیب از جایی میان لذت رها شد. بگذار بعدها داستان سرایی کنند که حوا آدم را وسوسه کرد. چه باک؟!
میان طنین غریب نفس هایمان سرش را عقب کشید اما رهایم نکرد. گندم زار نگاهش غروبی خونین داشت. سرخ سرخ! تنش دیگر سرد نبود. صورتش بی رنگ نبود. انگار از فوران احساسش درمانده بود.
– بالهام رو خیلی وقته گرفتی یاس! بین زمین و آسمون معلق موندم. جهنمیم نکن.
صدایش هم خش داشت، هم می لرزید. دلم زیر و رو شد.
سرم را کمی عقب بردم. آغوش من جهنم بود؟
– جهنم؟ چیزی که بهت دادم خود بهشته! بالهای غرورت رو سوزوندم. بهشتی شدی.
