شهسواران سرنوشت یک رمان تاریخی جذاب است به قلم شیرین فرهی که در بخشی از آن این‌گونه می‌خوانیم: سراپا خیس بود و می‌لرزید. زیبا بود! خیلی زیبا! چشم‌های قهوه‌ای رنگش به چشم‌آهوهای دشت می‌مانست و پوستش به لطافت گل‌های یاس بود. سرخی موهایش می‌درخشید و تنها نشان آشنا برای آروید....

از زیر دروازه‌ی شهر که گذشتند، دلارام با نقش حیوانات آشنایی بدرود گفت که تا به یاد داشت بر آجرهای لعاب‌دار فیروزه‌ای دروازه جا خوش کرده بودند. این واپسین نگاه به زادگاهش انگار چیزی را در وجودش تکان داد. انگار در نوای نسیم آشنایی که گونه‌هایش را می‌نواخت، انعکاسی از....