Added Date: 1/01/2021 5:43:14 PM
Last update: 6/09/2022 6:24:47 PM
دربارهی کتاب:
مخاطب این حرفها دیوار بود یا سینی چایی یا تلویزیون یا… پدر عادت داشت حرفش را خیره به جایی غیر از چشم مخاطبش بزند. اصولاً اشیاء را انتخاب میکرد چون زبان پاسخگویی نداشتند. از پاسخ شنیدن بیزار بود. از پرگـویی بیزار بود. مادر امـا مثل ظرفی که زیر چـکچـک سماور میگذارند، به ظهر نرسیده پر میشد از حرف. پدر که برمیگشت از سرکار ناهار و چاییاش را میداد و در همین حین زبانش هم کار میکرد. همه میدانستیم مادر فقط گوشهای پدر را لایق شنیدن حرفهاش میداند. همه میدانستیم وقتی پدر زل میزند به تلویزیون و میگوید: صداشه ببرین، یعنی مادر خفه شود. یعنی پدر ظرفیتش پر است…
درباره نویسنده:
مریم جهانی زادهی ۱۳۶۴ در کرمانشاه، دانش آموختهی زبان و ادبیات فارسی است. رمان اول او این خیابان سرعت گیر ندارد در سال ۱۳۹۶برگزیدهی جایزهی جلال آلاحمد وجایزهی کتابسال ایران شد. تا کنون نقدها و داستانهای کوتاهی از او در نشریات داخلی به چاپ رسیده است.