Fiction: Persian – داستان‌های پارسی
Fiction: World داستان‌های خارجی
Poem – شعر
History – تاریخ
Philosophy – فلسفه
Psychology – روانشناسی
Bio./Memoir – زندگینامه و خاطرات
Politics – سیاست
Iran – ایران
Literature – ادبیات
Sociology – جامعه شناسی
Ref./Language – فرهنگنامه و زبان
Religions – ادیان
Science – علوم
Sports – ورزش
Travel – سفر
Art/Architecture – هنر و معماری
Business/Finance – اقتصاد و تجارت
Computers – کامپیوتر
Cookbooks – آشپزی
Home/Garden – خانه و باغبانی
E-Books – کتابهای الکترونیک
Health – سلامت و بهداشت
Literature Mag – نشریات ادبی
About Author:
قسمت هایی از کتاب آبی ماورای بحار
کابوس هایم، همیشگی اند. اما وقتی خودم به پای خودم آمده ام به این دنیای نحس کلمات، که ارواح اشیا و آدم هایند، به طمع کام گرفتن از کلمات، دیگر چه جای گله… آن برج ها برای من و برای این داستان ها فقط آن دو برج خاص نبودند. برای تمرکز که پلک می بستم، پشت پلک هایم، شکل وهم آلود تل ویرانه شان هم، شکلی بود که در کابوس های گذشته تا حال حالا تناسخ داشته است… وقتی که از دیار، کتابی مصور از واقعه، به دستم رسید، و دیدم که ندیده، صحنه هایی را دیده و نوشته ام… این بود شاید علت دیدن این یازده کابوس/داستان… شاید یک وحشت، انگیزه نوشتن این یازده وحشت بود…
درباره نویسنده:
شهیار مندنی‌پور در ۲۶ بهمن ۱۳۳۵ در شیراز به دنیا آمد. نخستین مجموعه داستان او به نام سایه‌های غار در سال ۱۳۶۸ منتشر شد. او مدت‌ها سردبیر هفته‌نامهٔ توقیف‌شدهٔ عصر پنجشنبه بود و هم‌اکنون در آمریکا به سر می‌برد. او از مهم‌ترین نویسندگان نسل سوم داستان‌نویسی ایرانی محسوب می‌شود که داستان‌هایش به لحاظ فرم و زبان از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. وی در دانشگاه‌های هاروارد و بوستون کالج و تافتس تدریس کرده‌است.
