Added Date: 25/12/2022 12:40:11 PM
Last update: 25/12/2022 2:00:36 PM
در دید ادیبان و شعرای ایران‌زمین، بهار همواره تجلی رویش و زایش و نو شدن بوده و هست. از این رو، از دیرباز، «بهار در شعر شاعران ایران» متجلی بوده است. برشمردن زیبایی‌های بهار و توصیف جلوه‌های طبیعت، همانند کردن ویژگی‌های این فصل به معشوق و محبوب و سخن گفتن از رنگارنگی گل‌ها، گیاهان و طبیعت از جمله مواردی است که شاعران در شعرهای خود به آن‌ها اشاره کرده‌اند.
در کتاب «بهار در شعر شاعران ایران»، از شاعران اعصار گوناگون، ابیاتی در قالب کلاسیک یا نیمایی آورده شده است؛ شاعرانی همچون: فردوسی طوسی (قرن چهارم هـ)، فرخی سیستانی، قطران تبریزی و معزی نیشابوری (قرن پنجم هـ)، نظامی گنجوی و انوری ابیوردی (قرن ششم هـ)، مولوی (قرن هفتم هـ)، امیدی رازی (قرن دهم هـ) و شاعران معاصر، محمد زُهَری، م. آزاد و نیما یوشیج.
این کتاب گزینه‌ای مناسب برای کودکانی است که به شعر فارسی علاقه‌مندند.
