About Author:
Seyyed Mohammad Hossein Behjat Tabrizi, mainly known by his pen name, Shahriar, was a notable Iranian Azerbaijani poet who wrote in both Azerbaijani and Persian.
Mohammad Hossein Shahriar was one of the first Azerbaijanis of Iran to write a significant collection of poetry in the Azerbaijani language. Born in 1906 in Tabriz, he received his elementary education, including the Divan of Hafez, under his father’s supervision. Shahriar’s first formal education was at the Motahari (former Mansoor High School) Secondary School in Tabriz. He subsequently studied at the Dar-ol-Fonoun (former higher education school) in Tehran. Although he studied medicine in college, he dropped out just before getting his diploma and went to Khorasan, where he found a job as a notary public and bank clerk. He returned to Tehran in 1935 and started working in the Agricultural Bank of Iran.
He also received an honorary Ph.D. degree from University of Tabriz in Literature.
He initially published his poems under his given name, Behjat, but later chose the name Shahriar. He published his first book of poems in 1929. His poems are mainly influenced by Hafez, a famous Persian poet, and Khasta Qasim, an old Azerbaijani poet.
His most famous work in Azerbaijani is Heydar Babaya Salam, published in 1954, which won immense popularity and has been translated into more than 30 languages and numerous plays all over the world.
Born: January 2, 1907, Tabriz, Iran
Died: September 18, 1988, Tehran, Iran
Added Date: 12/10/2022 12:52:41 PM
Last update: 12/10/2022 12:52:41 PM
کلیات اشعار ترکی شهریار، نمونه ای از بهترین کتاب های شعری است که نه تنها آذری زبان ها بلکه تمام مردم ایران به خواندن آن علاقه مند هستند. این کتاب شامل تمام سروده هایی است که شهریار در طول زندگی خودش برای عشقش سرود و هیچگاه نتوانست خوشبختی را تجربه کند.
سید محمدحسین بهجت تبریزی، معروف به شهریار یکی از بزرگ ترین و برجسته ترین شاعران آذری زبان در سال 1258 می باشد. او به دلیل علاقه بسیار زیادی که به خواندن و نوشتن داشت از همان کودکی در مدرسه متحده و فیوضات تحصیلات خودش را ادامه داد و پس از آن در دارالفنون تهران به خواندن درس پزشکی مشغول شد. او در این مدت به دلیل اینکه عاشق شده بود و در این راه ناکام مانده بود نتوانست درسش را ادامه دهد و ناچار به ترک تحصیل شد. پس از آن تصمیم گرفت تا اشعار خود را بگوید و آن ها را روی کاغذ بیان کند. در این مدت از سال های عمرش تمام عاشقانه های خود را سروده بود و توانسته بود به اوج عاشقی برسد. در نهایت در سال 1367 در اثر یک بیماری از دنیا رفت و بهترین آثارش به چاپ رسید.
بخشی از کلیات اشعار ترکی شهریا: صبح اولدی هر طرفدن اوجالدی اذان سسی
گـــویا گلیــــر ملائـکه لــــردن قــــرآن سسی
بیر سس تاپانمیـــرام اونا بنزه ر، قویون دئییم:
بنزه ر بونا اگـر ائشیدیلسیدی جـــان سسی
سانکی اوشاقلیقیم کیمی ننیمده یاتمیشام
لای لای دئییر منه آنامیـــن مهربـــان سسی
درباره نویسنده:
سید محمدحسین بهجت تبریزی (زادهٔ ١١ دى ۱۲۸۵–درگذشتهٔ ٢٧ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت تبریزی) شاعر ایرانی اهل تبریز بود که به زبانهای فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سرودهاست. وی در تبریز در خانوادهای بستانآبادی (روستای خُشگِناب بستانآباد) به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب فارسی» نامیدهاند. مهمترین اثر شهریار منظومهٔ حیدربابایه سلام؛ (سلام به حیدربابا)، است که از معروفترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی بهشمار میرود و شاعر در آن از اصالت و زیباییهای روستا یاد کردهاست. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شدهاست.
شهریار در سرودن گونههای دگرسان شعر فارسی – مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی – نیز چیرهدست بودهاست. اما بیشتر از دیگر گونهها در غزل شهره بود و از جمله غزلهای معروف او میتوان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابیطالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشتهاست.
شهریار، از جمله سرایندگانی است که شعر را محلی نیک برای بیان این اندیشهورزیهای ژرفنگرانه و پندآموز دانسته، و بسیاری از اندرزهای اخلاقی، تربیتی را در قالبهای گوناگون شعری (بهویژه در قطعات، رباعیات و دوبیتیها) بازمیگوید. مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد.
مجموعهٔ تلویزیونی شهریار که به کارگردانی کمال تبریزی در سال ۱۳۸۴ ساخته شده و در آن جلوههایی از زندگی این شاعر به تصویر کشیده شدهاست، در سال ۱۳۸۶ از طریق شبکهٔ دوم سیما به نمایش درآمد که اعتراض دختر شهریار، «مریم بهجت تبریزی» به همراه داشت مبنی بر اینکه «نود درصد سریال شهریار ساختگی است»، اما پسر شهریار «هادی بهجت تبریزی» معتقد است: «این سریال در کلیات هیچ مشکلی نداشت و در جزئیات هم دست هنرمند باز است که تغییراتی را بهوجود آورد تا مجموعه برای مخاطب جذابیت داشته باشد».
مرکز مطالعات بینالمللی استاد شهریار با هدف تحقیق و برگزاری مسابقات و همایشهای مرتبط با استاد شهریار در شهرستان هشترود واقع شده است. نخستین همایش بزرگداشت استاد شهریار در سطح بینالمللی، با حضور استادان برجستهٔ جهانی توسط این مرکز برگزار شده است.