What is worth mentioning about this written and oral collection now and then is that although most of its pages are dedicated to short and long notes about some opinions and works of contemporary writers, in their essence, as they are heartfelt or passing and theoretical, they are still classified as memoirs.
These writings include some of my notes over a thirty-year period (1366 – 1396) and are generally in the vicinity of oral literature and solely about Iranian writers and poets, and it is not unlikely that some of them will not be in line with today’s standards of criticism and opinion. On the other hand, an attempt has been made in the question and answer section to update some personal information by reviewing a few memories and in order to promote the oral section.
About Author:
Mohammad Mohammadali, Iranian contemporary fiction writer, is a prominent figure in Persian Literature. He has won many literary awards including Yaldaa Literary Award 2003, and The Book of the Year Award 1998. He is a prominent literary fiction writer, and his books have always been considered important in Persian contemporary Literature.
Added Date: 9/05/2025 2:43:02 PM
Last update: 9/05/2025 5:04:07 PM
یادگاری روی دیوار دیگران، مجموعه مقالات و گفت‌و‌گوهای محمد محمدعلی درباره چهره‌های برجسته ادبیات معاصر به کوشش بهاره دهکردی
—————–
بریده ای از پیشگفتار به قلم محمد محمدعلی
مجموعهٔ یادگاری روی دیوار دیگران آن طور که از نامش پیداست، یادآور گونه ای ادبیات شفاهی و به طور کلی، و جزئی از تاریخ شفاهی است که در غرب سابقهٔ طولانی دارد.
…آنچه حالا و اکنون در خصوص این مجموعهٔ کتبی و شفاهی گفتنی است، آنکه هرچند بیشتر صفحاتش اختصاص یافته به یادداشت های کوتاه و بلند راقم سطور دربارهٔ برخی آراء و آثار نویسندگان معاصر، اما در ذات خود چون دلی یا گذری و نظری بوده، باز هم در ردیف خاطرات قرار می گیرد.
این نوشته ها دربرگیرندهٔ برخی یادداشت های من است در بازهٔ زمانی سی ساله (۱۳۶۶ – ۱۳۹۶) و به طور کلی در جوار و حوالی ادبیات شفاهی و صرفاً دربارهٔ نویسندگان و شاعران ایرانی و بعید نیست بخشی از آن با معیارهای امروزِ نقد و نظر همخوانی نداشته باشد. از سوی دیگر، سعی شده است در بخش پرسش و پاسخ با مرور خاطره هایی چند و به منظور رونقِ بخش شفاهی، برخی اطلاعات شخصی به روزرسانی شود.
با مقالاتی دربارهٔ صادق هدایت، صادق چوبک، سیمین دانشور، ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، پرویز شاپور، احمد شاملو، سهراب سپهری، احمد محمود، فروغ فرخزاد، رضا براهنی، غلامحسین ساعدی، نادر ابراهیمی، بهرام صادقی، اسماعیل خویی، اکبر رادی، محمود دولت آبادی، سعید سلطان پور، علی اشرف درویشیان، علی باباچاهی، محمد مختاری، نسیم خاکسار، مهدی سحابی، اصغر الهی، مسعود بهنود، عمران صلاحی، فرخنده حاجی زاده، مسعود نقره کار، محمدجعفر پوینده، علی دهباشی، جمشید برزگر
—————–
به کوشش بهاره دهکردی
ویراستاران: سیما غفارزاده و هومن کبیری پرویزی
طرح جلد: فرهاد سفیدی، برگرفته از عکس محمد محمدعلی، کاری از محمدرضا امینی چهرق
صفحه‌آرایی و چاپ: نشر رها
شابک نسخهٔ چاپی:
978-1-7383638-4-1
شابک نسخهٔ الکترونیک:
978-1-7383638-5-8
برای خرید نسخه الکترونیکی این کتاب، یکی از دو گزینه زیر را انتخاب کنید
درباره نویسنده:
محمد محمدعلی، نویسنده و پژوهشگر ادبی، هفتم اردیبهشت ۱۳۲۷، در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد. در غرب تهران، خیابان سلسبیل و هاشمی به دبستان می‌رود. اولین مشوق و مصحح دل نوشته‌های او، ترانه سرای رادیو، محمود سنایی (شهرآشوب) است. در دوره چهارساله دبیرستان مروی، نخست والیبالیست و سپس بازیگر نمایشنامه‌هایی می‌شود که (دکتر) ایرج امامی کارگردانی می‌کرد. در همین دوره به عضویت هیات تحریریه سالنامه مروی درمی‌آید و همچنین با نادرنادرپور شاعر و نخستین سخنگوی کانون نویسندگان ایران آشنا می‌شود. در سال ۱۳۴۶-۴۷ در مسابقات روزنامه‌نگاری مدارس با احراز مقام نخست، از وزیر آموزش و پرورش (خانم فرخ رو پارسا) لوح تقدیر می‌گیرد. محمدعلی دوره نظام وظیفه را در سپاه ترویج و آبادانی و در روستاهای کوردنشین مرزی سردشت سپری می‌کند. سپس از دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی لیسانس می‌گیرد. در سال ۱۳۵۴، همزمان با انتشار مجموعه داستان دره هند آباد گرگ داره با نسرین کیهانی ازدواج می‌کند و به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری در می‌آید. سال ۱۳۵۷ پس از انتشار مجموعه داستان از ما بهتران به عضویت کانون نویسندگان ایران پذیرفته می‌شود و یک سال بعد، ۱۳۵۸، عهده‌دار مسئولیت امور مالی کانون نویسندگان می‌شود. پس از بازگشت از سفر شوروی (۱۳۵۹) فصلنامه برج را منتشر می‌کند
محمدعلی دو روز پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ به همراه همسرش به کانادا مهاجرت کرد تا کنار فرزندانش زندگی کند
