The Village of Stepanchikovo ناشناس

Summoned to the country estate of his wealthy uncle Colonel Yegor Rostanev, the young student Sergey Aleksandrovich finds himself thrown into a startling bedlam. For as he soon sees, his meek and kind-hearted uncle is wholly dominated by a pretentious and despotic pseudo-intellectual named Opiskin, a charlatan who has ingratiated himself with Yegor’s mother and now holds the entire household under his thumb. Watching the absurd theatrics of this domestic tyrant over forty-eight explosive hours, Sergey grows increasingly furious – until at last, he feels compelled to act. A compelling comic exploration of petty tyranny, The Village of Stepanchikovo reveals a delight in life’s wild absurdities that rivals even Gogol’s. It also offers a fascinating insight into the genesis of the characters and situations of many of Dostoyevsky’s great later novels, including The Idiot, Devils and The Brothers Karamazov.

About Author:
Fyodor Dostoevsky (1821-81) was one of Russia”s foremost writers, producing novels, short stories, essays and philosophical texts. Born in Moscow, he initially trained as an engineer, spending his spare time translating books. The publication of his first book, Poor Folk, saw him enter the literary circles of St Petersburg, but he developed a gambling habit as he toured around Europe and then fell foul of the Russian authorities who sent him into exile in Siberia in 1849 for reading banned works. Crime and Punishment was the second novel that Dostoevsky wrote after he returned from exile and its serialisation was considered a huge success, earning Dostoevsky many plaudits.

Added Date: 8/03/2025 5:52:40 PM
Last update: 8/03/2025 5:53:12 PM

«ناشناس»، یا به نام اصلی‌تر “دهکده‌ی ستیپان‌چیکاوا و اهالی آن”، نوشته‌ی فیودار داستایفسکی، یکی از آثار اولیه و کمتر شناخته شده‌ی این نویسنده‌ی بزرگ روسی است. این رمان که در سال 1859 منتشر شده، با سایر آثار معروف داستایفسکی مانند “جنایت و مکافات” یا “برادران کارامازوف” تفاوت‌های چشمگیری دارد. “ناشناس” بیشتر به عنوان یک کمدی یا رمان طنزآمیز شناخته می‌شود، اما همچنان عناصر عمیق انسانی و اخلاقی مختص به داستایفسکی در آن مشهود است.
در این رمان، داستایفسکی به زندگی در یک دهکده‌ی دورافتاده‌ی روسی می‌پردازد، جایی که شخصیت‌های گوناگون و عجیب و غریب با یکدیگر در تعامل هستند. محور داستان حول محور یک اشراف‌زاده‌ی جوان و نجیب می‌چرخد که به دهکده‌ی ستیپان‌چیکاوا بازمی‌گردد و با درام‌های خانوادگی و اجتماعی روبرو می‌شود. این رمان به خاطر شخصیت‌های رنگارنگ و داستان‌های فرعی غنی‌اش مشهور است. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی رمان «ناشناس»، توانایی داستایفسکی در خلق شخصیت‌هایی است که به نظر می‌رسد از دل جامعه‌ی روسیه برخاسته‌اند. هر یک از این شخصیت‌ها، از جمله خودخواهان، خیراندیشان، متظاهران، و عاشقان، نماینده‌ی جنبه‌هایی از روحیه‌ی روسی و انسانیت در کل هستند. داستایوفسکی این رمان را در زمان تبعید و زیر فشار سانسور می نویسد بنابراین پشت ظاهر ساده ی آن ، رمانی سرشار از تمثیل ها و استعاره هاست که به وضعیت روسیه در آن زمان اشاره می کند.
داستایفسکی در این رمان به موضوعاتی مانند قدرت، تقلب، محبت و فداکاری می‌پردازد. طنز موجود در داستان گاهی اوقات تیره و سیاه است، اما در عین حال، لحنی گرم و انسان‌دوستانه دارد که خواننده را به خنده وامی‌دارد و همزمان به فکر فرو می‌برد. داستایفسکی در «ناشناس» به نحوی شگفت‌انگیز از زبان طنز برای بررسی مسائل جدی و ژرف استفاده می‌کند. این کتاب نه تنها یک اثر سرگرم‌کننده است، بلکه به عنوان یک اثر ادبی عمیق و چندوجهی نیز قابل تقدیر است. اگرچه “ناشناس” ممکن است به اندازه‌ی سایر آثار معروف داستایفسکی شهرت نداشته باشد، اما به عنوان یک شاهکار از یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان تاریخ، حتما ارزش مطالعه را دارد.

درباره نویسنده:

فئودور میخایلاویچ داستایوفسکی، زاده ی ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ و درگذشته ی ۹ فوریه ی ۱۸۸۱، نویسنده ی مشهور و تأثیرگذار روس بود. پدر داستایفسکی پزشک بود و از اوکراین به مسکو مهاجرت کرده بود و مادرش، دختر یکی از بازرگانان مسکو بود. او در ۱۸۳۴ همراه با برادرش به مدرسه ی شبانه روزی منتقل شدند و سه سال آن جا ماندند. داستایفسکی در پانزده سالگی مادر خود را از دست داد. او در همان سال امتحانات ورودی دانشکده ی مهندسی نظامی را در سن پترزبورگ با موفقیت پشت سر گذاشت و در ژانویه ی ۱۸۳۸ وارد این دانشکده شد. در تابستان ۱۸۳۹ نیز، خبر فوت پدرش به او رسید.داستایفسکی در سال ۱۸۴۳ با درجه ی افسری از دانشکده ی نظامی فارغ التحصیل شد و شغلی در اداره ی مهندسی وزارت جنگ به دست آورد. او در زمستان ۱۸۴۵ رمان کوتاه بیچارگان را نوشت و از این طریق وارد محافل نویسندگان رادیکال و ساختارشکن بزرگ سن پترزبورگ شد و برای خود شهرتی کسب کرد. یک جاسوس پلیس در این محفل رخنه کرده بود و موضوعات بحث این روشنفکران را به مقامات امنیتی روسیه گزارش می داد. از همین رو، پلیس مخفی در روز ۲۲ آوریل ۱۸۴۹ او را به جرم براندازی حکومت دستگیر کرد.داستایفسکی در آغاز سال ۱۸۷۳ سردبیر مجله ی «گراژ دانین» شد و تا ماه مارس سال بعد به این کار ادامه داد. فئودور داستایفسکی در جشن سه روزه ی بزرگداشت پوشکین در پی سخنرانی اش به اوج شهرت و افتخار در زمان حیاتش رسید و سرانجام در اوایل فوریه ی سال ۱۸۸۱ در اثر خون ریزی ریه درگذشت.