See some pages of the book here چند صفحه از کتاب رو اینجا ببین 
About Author:
Mir Jalaleddin Kazzazi is a professor of Persian literature and an Iranist. Kazzazi is a professor of literature at Allameh Tabataba’i University in Tehran. He is known for his work on the Shahnameh, a Persian long epic poem written between c. 977 and 1010 CE.
Added Date: 6/03/2025 4:57:43 PM
Last update: 6/03/2025 5:08:33 PM
کتاب “زیباشناسی سخن پارسی” مجموعه‌ای سه جلدی است که توسط میر جلال الدین کزازی تالیف شده است. این کتاب با ارزش را نشر مرکز منتشر کرده است. در این سه جلدی نویسنده تلاش کرده است به سه قلمرو اصلی سخن پارسی بپردازد. بنابراین این سه جلد در کنار یکدیگر یک کل را می سازند و یکی بدون در نظر گرفتن محتوای دیگری ناقص می ماند. این اثر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در حوزه زیبایی شناسی قرار گرفته است و در نوع خود منحصر بفرد است. این پژوهش که توسط میر جلال الدین کزازی صورت گرفته است می تواند به عنوان یک منبع معتبر مورد استفاده دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه قرار گیرد. بی شک این کتاب سهم بزرگی در ساختن پیشینه پژوهش های آینده در زمینه زیبایی شناسی زبان خواهد داشت و بی شک نمی تواند نقش آن را نادیده گرفت. هر یک از کتاب‌های آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع، می‌پردازدجلد اول: «بیان»: به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) می‌پردازد و شیوه‌های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشه‌ی خویش، به گونه‌ای زیبا و هنری، به کار می‌گیرد بر می‌رسد.
این کتاب به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون باغت) می‌پردازد و شیوه‌های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشه‌ی خویش، به گونه‌ای زیبا و هنری، به کار می‌گیرد بر می‌رسد. به چهار زمینه‌ی اصلی فن بیان، تشبیه و استعاره و مجاز و کنایه، هر یک، فصلی ویژگی یافته، گونه‌های هر یک از آن‌ها برشمرده شده و با نمونه‌هایی چند از ادب پارسی شناسانده می‌شود. برای واژه‌های مغلق این دانش برابرهایی پارسی گذارده شده که در واژه‌نامه‌ی پایان کتاب آمده است.
درباره نویسنده:
میرجلال الدین کزّازی(زادهٔ ۲۸ دی ۱۳۲۷ در کرمانشاه) استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی در زبان و ادب فارسی است. او از چهره های ماندگار فرهنگ و ادب ایران در پنجمین همایش چهره های ماندگار به سال ۱۳۸۴ است. وی نام بردار به بهره گیری از واژه های پارسی سره در نوشته ها و گفتار خود است. کزّازی، عضو هیئت امنای بنیاد فردوسی است.میرجلال الدین کزّازی در خانواده ای اهل روستای کزاز در استان مرکزی به دنیا آمد که برای ساخت حوزه علمیه به کرمانشاه مهاجرت کرده بودند. جلال الدین کزازی از همان دوران کودکی به فرهنگ و ادبیات ایران علاقهٔ زیادی نشان می داد.دورهٔ دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی یافت. سپس دورهٔ دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ زبان و ادب پارسی به تهران آمد.کزّازی در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره های گوناگون آموزشی را سپری کرد. وی در سال ۱۳۵۱ خورشیدی مدرک کارشناسی در رشتهٔ زبان و ادب پارسی از دانشگاه تهران را به دست آورد و به سال ۱۳۷۱، پایان نامهٔ دکترای خود را با نام نمادشناسی در شاهنامه نوشت.وی هم اینک عضو هیئت علمی در دانشکدهٔ ادبیّات فارسی و زبان های خارجی وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی است. او افزون بر زبان فرانسوی که از سالیان خردی با آن آشنایی یافته است، با زبان های اسپانیایی و آلمانی و انگلیسی نیز آشناست و تاکنون ده ها کتاب و نزدیک به سیصد مقاله نوشته است و در همایش ها و بزم های علمی و فرهنگی بسیاری در ایران و کشورهای دیگر سخنرانی کرده است.وی از سال ۷۶ تا ۷۹ خورشیدی به آموزگاری ایران شناسی و زبان پارسی در اسپانیا سرگرم بوده است.او از سال های نوجوانی، نوشتن و سرودن را آغاز کرد و در همان سال ها با هفته نامه های کرمانشاه همکاری داشته و آثار خود را در آن ها به چاپ می رسانید. هم اکنون نیز گهگاه شعر می سراید و نام هنری اش در شاعری زروان است. گفتنی است، وی در سخن گفتن، هرگز واژه های عربی را به کار نمی گیرد.
