About Author:
Seyed Ali Salehi is a contemporary Iranian poet and writer. He is one of the founders of the Pure Wave movement and the founder of speech poetry and meta-speech poetry in contemporary Iranian poetry. He was also one of the main secretaries of the Authors’ Association of Iran.
Added Date: 11/09/2024 3:59:11 PM
Last update: 11/09/2024 4:00:39 PM
تا به خودم بیایم، دیدم سال‌های بی‌شمار بر من گذشته است، و دیدم از من فقط همین واژه‌ها می‌مانند… هم به سال‌های سخت، هم به سال‌های ستمگر. بی‌شادی نیز نبوده‌ام در این هجرتِ هزار و یکی فراز و یکی فرود. چه هجرتِ جلیلی که در آن هرگز از کلمه و خوابزارِ شعر… خسته نخواهم شد. شعر برای من برابر است با امید، علاقه، مقاومت، آدمی و آزادی! نیمی در بشارتِ بی‌دریغ و نیمی کرامتِ کلمات. چه بهره‌ی کم‌نظیری گرفته‌ام از گریبانی که زندگی است، چندان که فکر می‌کنم جهان… بی‌حضورِ شعر، خوابی خنثی و سلوکی خسته است. پس پناه بر تو ای کلمه، ای شفا، ای کلمه‌ی شفا… که مرا در هزاره‌ی گرگِ بی‌آهو… به منزلِ ممکنات رسانده‌ای. شادا… رؤیایی این‌همه روشن: هم از این‌روست که من باید این دفترِ خوانا را تقدیم کنم به هر انسانی که برای خود رؤیای شریفی دارد.
کلمات
خسته، مبهم، خاموش.
کلمات
مأیوس، بُریده، مات
… می‌ترسند!
از کتمانِ کرامتِ شاعرانِ بزرگ
می‌ترسند…!
من برای همین آمده‌ام
که کلمات را دل‌داری بدهم
به آنها بگویم
ما با هم هستیم.
بگویم نباید از رؤسا، از مطبوعات
از مردم
از ناشرین
از سایه و باز از سایه بترسند.
کلمات
چه خسته
چه خاموش
چه مات
فقط دخترانِ تنهامانده در تاریکی را
دعا می‌کنند.
درباره نویسنده:
سید علی صالحی زادهٔ ۱۳۳۴ در ایذه در استان خوزستان شاعر و نویسندهٔ معاصر ایرانی است. وی پایه‌گذار جریان موج ناب و شعر گفتار در شعر معاصر ایران است. وی همچنین یکی از دبیران اصلی کانون نویسندگان ایران بود. صالحی از چهره‌های مطرح و شناخته شده در شعر معاصر فارسی است. سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ صالحی همراه چند نفر از شاعران هم‌نسل خود جریان «موج ناب» را در شعر سپید پی‌ریزی می‌کند. منوچهر آتشی و نصرت رحمانی در تهران از این جریان پیشرو حمایت می‌کنند.
در سال ۱۳۵۶ به عنوان برندهٔ جایزهٔ فروغ فرخزاد در شعر اعلام می‌شود. در سال ۱۳۵۷ صالحی از گروه «موج ناب» فاصله می‌گیرد. او در این باره گفته‌است: «حس می‌کردم همه ما شاعران موج ناب داریم شبیه هم می‌شویم…»
