The novel is notable for its modernist narrative structure, blending flashbacks with the present moment, and for its deep psychological insight into the protagonist’s deteriorating mind. Prince Ehtejab is often regarded as a critique of Iran’s aristocratic history and has been interpreted as an allegory of the political climate in pre-revolutionary Iran.
It was also adapted into a film in 1974 by director Bahman Farmanara, further cementing its place in Iranian cultural history.
About Author:
Houshang Golshiri (1937–2000) was a prominent Iranian writer, novelist, and literary critic. Born in Isfahan, he played a pivotal role in modern Iranian literature, contributing both through his works and his activism. Golshiri is best known for his novel “Prince Ehtejab” (Shazdeh Ehtejab), which became a symbol of resistance against oppression and a turning point in Iranian fiction with its innovative narrative style.
Golshiri was deeply involved in Iran’s literary community, and he co-founded the Association of Iranian Authors. His works often explored themes of power, resistance, and individual versus collective struggles, marked by a unique blend of modernist techniques and Iranian cultural motifs.
Despite facing censorship and political challenges during his life, Golshiri’s contributions remain influential in Iranian literary circles
Added Date: 6/09/2024 5:43:25 PM
Last update: 26/09/2024 6:08:02 PM
کتاب آينههاي دردار نوشتهي هوشنگ گلشيري نخستين بار در سال 1992 منتشر شده است. اين کتاب به نوعي سفرنامهاي محسوب ميشود که شامل گزارشي از چند سفر اروپايي نويسنده است. گلشيري در خلال اين سفرها و در زمان رويارويي با سادهترين مسائل، به گذشتهي خود و افکارش نيز سفر ميکند و به بيان آن براي مخاطب ميپردازد. کتاب آينههاي دردار توسط انتشارات نيلوفر به چاپ رسيده و در اختيار خوانندگان و علاقهمندان قرار گرفته است. خلاصه کتاب آينههاي دردار داستان اين کتاب درباره نويسندهي ميانسالي به نام ابراهيم است که به منظور شرکت در گردهماييهاي ادبي ايرانيان خارج از کشور، به اروپا سفر ميکند. ابراهيم در جريان يکي از اين گردهماييها، به نوشتهي کوتاهي از شخصي برميخورد که ظاهرا او را ميشناسد. اين شخص از ابراهيم درخواست ميکند که اگر به پاريس سفر کرد، حتما با اين شماره تماس بگيرد. با گذشت زمان يادداشتهاي ديگري از همين فرد به دست ابراهيم ميرسد و سوالي ذهن او را درگير ميکند که اين شخص چه کسي است؟ درباره نويسنده هوشنگ گلشيري نويسنده معاصر ايراني و سردبير مجله کارنامه بود. مورخان ادبي از او با عنوان يکي از تاثيرگذارترين داستاننويسان معاصر زبان فارسي نام ميبرند که با نگارش رمان شازده احتجاب به شهرت فراواني رسيد. او در طول سالهاي 1353 تا 1357 به دعوتِ بهرام بيضايي، به تدريس در دانشکده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران مشغول شد و همچنين عضو کانون نويسندگان ايران نيز به شمار ميآمد. از ديگر آثار مطرح او ميتوان به نيمه تاريک ماه، باغ در باغ، در ستايش شعر سکوت، ما و جهان اساطيري، جبه خانه و… اشاره کرد. گلشيري در کتاب آينههاي دردار، به خلق داستاني جذاب و چندوجهي پرداخته که شخصيتهاي آن براي مخاطب بسيار باورپذير است و به راحتي ميتواند با آنها همذاتپنداري کند.
درباره نویسنده:
هوشنگ گلشیری (زادهٔ ۲۵ اسفند ۱۳۱۶ در اصفهان – درگذشتهٔ ۱۶ خرداد ۱۳۷۹ در تهران) نویسندهٔ معاصر ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه بود. مورّخان ادبی وی را از تأثیرگذارترین داستاننویسان معاصر زبان فارسی دانستهاند.
او با نگارش رمان کوتاه شازده احتجاب در اواخر دههٔ چهل خورشیدی به شهرت فراوانی رسید. این کتاب را یکی از قویترین داستانهای ایرانی خواندهاند.
گلشیری کارش را با آموزگاری در روستاها و سپستر در اصفهان آغاز کرد. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ به دعوتِ بهرام بیضایی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران استادی کرد. پس از انقلاب با تشکیل جلسات هفتگی داستانخوانی و نقد داستان از سال ۱۳۶۲ تا پایان عمر خود نسلی از نویسندگان را پرورش داد که در دههٔ هفتاد خورشیدی به شهرت رسیدند. او همچنین عضو کانون نویسندگان ایران و از بنیانگذاران حلقه ادبی جُنگ اصفهان بود.