About Author:
Hassan Pirnia, was a prominent Iranian politician of 20th-century Iran. He held a total of twenty-four posts during his political career, serving four times as Prime Minister of Iran. He was also a historian, co-founding the Society for the National Heritage of Iran.
Born: 1871, Naeen, Iran
Died: November 20, 1935, Tehran, Iran
Added Date: 11/10/2022 3:20:14 PM
Last update: 4/11/2022 2:55:58 PM
“تاریخ ایران باستان” اثری است در سه جلد به قلم “میرزا حسن خان پیرنیا” معروف به “مشیرالدوله” که در زمره ی طولانی ترین و کامل ترین آثار نگارش شده درباره ی ایران باستان می باشد. “حسن پیرنیا” در این کتاب، گستره ی زمانی وسیعی را از حدود دو هزار سال قبل از میلاد مسیح و دوران سومری ها تا خاتمه ی دوران اشکانیان مورد پوشش قرار داده است و افسوس که عمر مهلت نداد تا نگارش این اثر درباره ی ایران پیش از اسلام را با مطالب مربوط به دوره ی ساسانیان تکمیل بنماید. باری این چهره ی شایسته ی ملی که از رجال خوش نام مشروطه به حساب می آمد، اثری را از خود برجای نهاده که منتقدان بسیاری آن را ستوده اند و مطالعه اش را به دوست داران تاریخ این مرز و بوم پیشنهاد کرده اند.
“تاریخ ایران باستان” به همت “حسن پیرنیا” تنها یک کتاب تاریخی نیست بلکه یک دایره المعارف برجسته از تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران و دیگر سرزمین های بزرگ و قابل توجه جهان نظیر یونان، هند، روم، مصر و بین النهرین است. به این ترتیب خواننده با مطالعه ای این گنجینه ی تاریخی گرانبها نه تنها با آنچه در زمان حکومت مادها، هخامنشیان، اشکانیان، سلوکیان و دیگر سلسله های بزرگ باستان بر ایران گذشت، آشنا می شود، بلکه مطالب خواندنی و اصالت مندی را از تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، یونان و دیگر بلاد بزرگ به دست می دهد. “مشیرالدوله” با دقتی مثال زدنی به جمع آوری مستندات این کتاب پرداخته و “تاریخ ایران باستان” به دور از هرگونه بزرگ نمایی یا زیاده گویی، اظهارات دقیق و قابل اطمینانی را در اختیار خوانندگان قرار می دهد.
درباره نویسنده:
حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک و بعد مشیرالدوله )زاده ۱۲۵۱ در نایین – درگذشته ۲۹ آبان ۱۳۱۴ ش در تهران( سیاستمدار، حقوقدان و تاریخنگار ایرانی، و نخستوزیر ایران در اواخر عهد قاجار بود..
نوشتههای تاریخی مشیرالدوله بیش از هرچیز نشان دهندهٔ روحیات و اندیشههای مؤلف و زمانهٔ اوست. او با نگاهی جستجوگر، تمدن کهن ایرانی را دستمایهٔ بالندگی و تفاخر ملی قرار داد و همچون میرزا آقاخان کرمانی تاریخ را «قبالهٔ نجابت و سند بزرگواری» هر ملتی میدانست. علاقهٔ پیرنیا به جزئیات اوضاع مدنی و اجتناب از تفصیل نام سلسلهها و پادشاهان، نشان دهندهٔ تأثیر روش میرزا آقاخان کرمانی بر شیوهٔ تاریخنگاری اوست. اهمیت آثار پیرنیا، گذشته از دقت نظر وی، در بهرهگیری او از جدیدترین نوشتههای آن زمان است که عدهای از فرهنگ دوستان مانند سعید نفیسی، عباس اقبال آشتیانی، سیدحسن تقیزاده وی را در این راه یاری رساندند.
حسن پیرنیا در ده سال آخر عمر اغلب به کارهای فرهنگی و علمی اشتغال داشت و آثار باارزشی همچون مجموعه سه جلدی تاریخ ایران باستان و داستانهای ایران قدیم و حقوق بینالملل را نوشت. کتاب تاریخ ایران باستان (در سه جلد) نخستین کتابی است که به شیوه علمی و بر اساس مستندات و کشفیات باستانشناسی دربارهٔ گذشته تاریخی ایران نگاشته شده و هنوز هم مورد توجه است.