About Author:
Houshang Moradi Kermani is an Iranian writer best known for children’s and young adult fiction. He was a finalist in 2014 for the Hans Christian Andersen Award. Moradi Kermani was born in Sirch, a village in Kerman Province, and was educated in Sirch, Kerman, and Tehran.
Added Date: 22/09/2022 1:28:48 PM
Last update: 22/09/2022 1:28:48 PM
“مهمان مامان” از معروفترین داستانهای نوشته شده به قلم “هوشنگ مرادی کرمانی” است که داستان آن پیرامون خانوادهای در جنوب شهر شکل میگیرد. این خانواده، میزبانی عروس و دامادی را برعهده دارد که از فامیلهای نزدیکشان هستند و مادر خانواده دلش میخواهد که این پذیرایی به بهترین شکل ممکن صورت بگیرد.
“مهمان مامان” از “هوشنگ مرادی کرمانی” روایتی بلند است از همدلی، رفاقت و صمیمیت بین همسایگان مختلف و همچنین در خلال داستان، نشان میدهد که این افراد چطور در زمان سختی به داد هم میرسند و یکدیگر را یاری میدهند. این روایت ویژگیهای گوناگونی از شیوههای زندگی خانوادگی ایرانیان را به تصویر میکشد و داریوش مهرجویی، از معروفترین کارگردانان سینما، “مهمان مامان” را به فیلمی به همین نام تبدیل کرده که با استقبال خوبی از جانب تماشاگران مواجه شده است.
“هوشنگ مرادی کرمانی”، “مهمان مامان” را بر گفتگو و رشد شخصیت متمرکز نموده است. همه شخصیتها به خوبی توسعه یافتهاند و خواننده حس میکند که با آنها آشناست و از دوران قدیم با آنها دمخور بوده است. عناصر داستان جذاب هستند و نمایانگر بخشی از جامعه ما هستند، که با تمام ویژگیهای خوب یا بد، دوستداشتنی یا عصبیکنندهاش، متعلق به ما و فرهنگ کشورمان است. زبان و نوشتار “هوشنگ مرادی کرمانی” در “مهمان مامان” نیز دقیق و واقعی است و حکایت و شخصیتهای آن را پشتیبانی میکند و نحوه ارائه داستان بر اساس گفتگوی شخصیتها است. در نتیجه، به جای ادبیات رسمی و فخیم، از ادبیات کوچه بازاری بهره گرفته شده است. یکی از نقاط قوت داستان این است که با وجود تعدد شخصیت، معرفی آنها مختصر و بدون پیچیدگی صورت گرفته است. “مهمان مامان” داستانی است که فضای زیادی برای تفکر دارد و جهتگیری کنونی جامعه را بیشتر برجسته میکند.
درباره نویسنده:
هوشنگ مرادی کرمانی در شهریور ماه ۱۳۲۳ در روستای سیرج کرمان زاده شد. زندگیاش بدون پدر و مادر و در تنگدستی و سختی گذشت. از ۸ سالگی به کارهای مختلف پرداخت. دوره ی دبستان را در زادگاهش و دوره ی دبیرستان را در کرمان گذراند.
سپس به تهران آمد و به تحصیل در دانشکدهی هنرهای دراماتیک پرداخت. همزمان، از رشتهی ترجمهی زبان انگلیسی دانش آموخته شد. نویسندگی را از سال ۱۳۳۹ با همکاری رادیو کرمان آغاز کرد. در سال ۱۳۴۷، نخستین داستانش با عنوان «کوچهی ما خوشبختها» که طنز آمیز بود، در مجلهی «خوشه» منتشر شد. اولین مجموعه داستان مرادی کرمانی با عنوان «معصومه» و کتاب «من غزال ترسیده ای هستم» در سال ۱۳۴۹-۱۳۵۰ به چاپ رسید.
در سال ۱۳۵۳ «قصههای مجید» را آفرید که بازتاب زندگی خود نویسنده بود.
در سال ۱۳۶۰، به خاطر داستان «بچههای قالیبافخانه» از سوی شورای کتاب کودک لوح تقدیر دریافت کرد. این کتاب سرگذشت کودکان قالیباف کرمان است که از روی ناچاری و به سبب تنگدستی خانواده، زندگی خود را با بافتن قالی در پشت دارها میگذراندند. خود او دربارهی این کتاب میگوید: «برای نوشتن این داستان، ماهها به کرمان رفتم و در کنار بافندگان قالی نشستم تا احساس آنها را بهخوبی درک کنم».
مرادی کرمانی در سال ۱۹۹۲ میلادی از طرف شورای کتاب کودک ایران نامزد دریافت جایزه ی هانس کریستین آندرسن شد و به سبب پرداختن به زندگی کودکان محروم از سوی داوران تشویق شد. او همچنین عنوان نویسندهی برگزیدهی کشور کاستاریکا – جایزهی مارتینی نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین را در سال ۱۹۹۵ میلادی از آن خود کرد. نام او در شمار چهرههای ماندگار ثبتشده است و در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ از سوی شورای کتاب کودک به سبب «قلم روان و تواناییهای منحصربهفرد» نامزد دریافت جایزه آسترید لیندگرن بوده است. در سال ۲۰۱۹ نیز از سوی موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای دریافت جایزه آسترید لیندگرن معرفی شده است.