Winner of the 1964 Nobel Prize in Literature (though he declined to accept it), Jean-Paul Sartre — philosopher, critic, novelist, and dramatist — holds a position of singular eminence in the world of French letters. La Nausée, his first and best novel, is a landmark in Existential fiction and a key work of the twentieth century.
About Author:
Jean-Paul Charles Aymard Sartre (/ˈsɑːrtrə/, US also /ˈsɑːrt/;[7] French: [saʁtʁ]; 21 June 1905 – 15 April 1980) was one of the key figures in the philosophy of Existentialism (and phenomenology), a French playwright, novelist, screenwriter, political activist, biographer, and literary critic, as well as a leading figures in 20th-century French philosophy and Marxism. His work has influenced sociology, critical theory, post-colonial theory, and literary studies, and continues to do so. He was awarded the 1964 Nobel Prize in Literature despite attempting to refuse it, saying that he always declined official honors and that “a writer should not allow himself to be turned into an institution.
رمان تهوع، داستان نویسنده ای فرانسوی به اسم آنتوان روکانتن را روایت می کند که وجود و هستی خود را مایه ی رنج و عذابش می داند. او تمام احساسات و عقاید خود را درباره ی جهان و آدم های پیرامونش، به شکل یک دفتر خاطرات روزانه می نویسد و باور دارد اشیاء بی جان و موقعیت های مختلف، به تعریف او از خود و آزادی عقلانی و روحی اش لطمه می زنند و این ناتوانی، او را دچار رمان تهوع می کند. تلاش های روکانتن برای رسیدن به درکی از زندگی و تنازعات فلسفی و روان شناختی خود، به سارتر این فرصت را می دهد تا انگاره های هستی گرایانه ی مکتب فکری اش را به صورت یک رمان، دراماتیزه کند. مشکل روکانتن یک افسردگی ساده یا یک بیماری روانی نیست، هرچند انزجار او از نیروهای وجودی و کشمکش های او با معنای زندگی او را به این مرز می رساند. رمان رمان تهوع، که در زمر ه ی آثار برتر ژان پل سارتر قرار دارد، همه ی درونمایه های فلسفه ی او را دربردارد، و به راستی یکی از پر ارج ترین نوشته های ادبی روزگار معاصر است.
درباره نویسنده:
ژان-پل شارل ایمار سارْتْرْ، زاده ی ۲۱ ژوئن ۱۹۰۵ و درگذشته ی ۱۵ آوریل ۱۹۸۰، فیلسوف، اگزیستانسیالیست، رمان نویس، نمایش نامه نویس و منتقد فرانسوی بود.پدرش «ژان باپتیست سارتر» افسر نیروی دریایی فرانسه و مادرش «آنه ماری شوایتزر» دخترعموی «آلبرت شوایتزر» پزشک معروف، برنده ی جایزه ی صلح نوبل بود. پانزده ماهه بود که پدرش به علت تب از دنیا رفت. پس از آن مادرش به نزد والدینش به مودون بازگشت.او در سال ۱۹۲۲ موفق به گرفتن دیپلم شد، پس از آن تصمیم گرفت به همراه «نیزان» در «دانشسرای عالی پاریس» در رشته ی آموزگاری ادامه تحصیل دهد. چهار سال بعد در امتحانات نهایی رشته ی فلسفه مردود می شود. دلیل رد شدن نیز عقیده ی سارتر در مورد فلسفه بود. او عقیده داشت «فلسفه فهمیدنی است، نه حفظ کردنی».پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان های «لو آور» و «لیون» به تدریس فلسفه پرداخت. پس از مدتی تصمیم گرفت که برای کامل شدن تحقیقاتش در زمینه ی فلسفه ی پدیدار شناسی هوسرل راهی آلمان شود. به طور کلی دو دوره در زندگی حرفه ای سارتر وجود داشت. اولین دوره ی زندگی حرفه ای او دوره-ی پس از نوشتن اثر معروف اش، هستی و نیستی، بود و نوشتن رمان تهوع. سارتر به آزادی بنیادی انسان معتقد بود و باور داشت که «انسان محکوم به آزادی است.»در سال ۱۹۶۴ جایزه ی ادبی نوبل به سارتر تعلق گرفت، ولی او از پذیرفتن این جایزه خودداری کرد.او از سال ۱۹۷۳ به بعد تقریبا تمامی قدرت بینایی خود را از دست داده بود و دیگر قادر به نوشتن نبود، با این همه سعی می کرد با انجام مصاحبه ها، دیدارها و حضور در مراسم ها، کماکان چهره ای فعال و اجتماعی از خود نشان دهد. ژان-پل سارتر در روز ۱۵ آوریل ۱۹۸۰ در سن ۷۵ سالگی در بیمارستان بروسه پاریس از دنیا رفت. خاکستر او در گورستان مون پارناس در حوالی محل زندگی دوران پیری اش در محله ای در پاریس به خاک سپرده شده است.