About Author:
Karl Popper, in full Sir Karl Raimund Popper, (born July 28, 1902, Vienna, Austria—died September 17, 1994, Croydon, Greater London, England), Austrian-born British philosopher of natural and social science who subscribed to anti-determinist metaphysics, believing that knowledge evolves from experience of the mind.
کتاب« سرچشمه های دانایی و نادانی» بر اساس متنی است که در 20 ژانویه 1960 در کنفرانس سالانه فلسفی آکادمی انگلیس توسط کارل پوپرخوانده شده است.
نویسنده از “مشاجره قدیمی” بین دو رویکرد معرفتی شروع می کند:
– خردگرایی (دکارت ، اسپینوزا ..) ، مبتنی بر شهود ذهن ، تشخیص درست از نادرست.
– تجربه گرایی (هیوم ، بیکن ..) ، مبتنی بر مشاهده دقیق طبیعت.
وی با استناد به اثبات خود بر عناصر فلسفه افلاطون و ارسطو ، با بینشی چشمگیر به ما نشان می دهد که این دو رویکرد در واقع از “خوش بینی معرفتی” یکسانی برخوردارند که منجر به زیر سوال نبردن مطلق منبع اصلی دانش می شود. به طرز متناقضی ، این می تواند مبنای توجیهی اقتدارگرایی یا توتالیتاریسم خاص باشد ، در حالی که فلسفه و علم غیرقابل انکار عوامل رهایی از سنت بوده اند
پوپر می گوید به جای جستجوی مطلق یک “نظریه” یا “سیستم” ، پرسه زنی مداوم و “انتقاد آزاد” که هدف آن زیر سوال بردن چارچوب های از پیش تعیین شده است را سرلوحه کار خویش قرار دهیم. و همچنین جستجوی برای اشتباهات یا استثناها. منابع دانش (جنبه مثبت) ، مانند جهل (جنبه منفی) ، نسبی هستند.
درباره نویسنده:
سِر کارل رایموند پاپر (Karl Popper (زاده ۲۸ ژوئیه ۱۹۰۲ – درگذشته ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۴) فیلسوف علم، منطق دان، ریاضیدان و اندیشمند اتریشی-انگلیسی و استاد مدرسه اقتصاد لندن بود. او یکی از بزرگترین فیلسوفان علم سده بیستم به حساب میآید و آثار زیادی در فلسفه سیاسی و اجتماعی از خود باقی گذاشتهاست. پاپر به دلیل کوششهایش در رد روش علمی طرفداران کلاسیک مشاهده/استنباط (اثباتگرایان) از طریق پیشبرد روش ابطالپذیری تجربی، مخالفتاش با دانش برآمده از قیاس و استدلال کلاسیک (ارسطویی-افلاطونی) و دفاع از خردگرایی انتقادی، بنیادگذاری نخستین فلسفه انتقادی غیر توجیهگرانه در تاریخ فلسفه و دفاع نیرومندش از لیبرال دموکراسی و اصول انتقادگرایی اجتماعی که به نظر او امکان ظهور جامعه باز را فراهم کردند، شهرت دارد.