“داستان های مثنوی معنوی” اثری است منثور به قلم “محمد قاسم زاده” که در ششصد صفحه، هر شش دفتر از “داستان های مثنوی معنوی” را تحت پوشش قرار داده است. به این ترتیب با حذف حواشی و پند و وعظ هایی که مولانا جلال الدین در میان قصه ها به کار برده بود، این بار اثری خالص که تنها “داستان های مثنوی معنوی” را در بر داشته، در اختیار مخاطبین قرار گرفته است. “محمد قاسم زاده” با اشاره به این امر که قصه های معنوی حالت قطعه قطعه و سیال دارند، بیان می کند که مولانا گاهی بدون اتمام یک داستان، سراغ داستان دیگر می رود و یا شروع به تعریف یک اصطلاح می کند؛ در نتیجه مخاطب باید در قصه ی دیگری به دنبال پایان قصه های قبلی بگردد و این مساله در کنار زبان سنگین “داستان های مثنوی معنوی”، به اندازه ی کافی برای مخاطب غیرمتخصص گیج کننده خواهد بود.
به این ترتیب “محمد قاسم زاده” با تبدیل نظم به نثر، جایگزینی واژه ها و اصطلاحات پیچیده و دشوار، همچنین از بین بردن عدم پیوستگی ها و ارائه ی داستان هایی یکپارچه، اثری تدارک دیده که در آن مخاطب نهایت لذت را از داستان های پندآموز و شگفت انگیز مثنوی دریافت کند. تعداد داستان های برگردان شده، دویست و پنجاه و هفت عدد است که قصص موجود در هر شش دفتر را شامل می شود. “محمد قاسم زاده” در انتهای هر کدام از “داستان های مثنوی معنوی”، جهت درک بهتر و بیشتر مخاطب، به تشریح منظور و مفهوم عرفانی داستان پرداخته و این قسمت ها معمولا پنج یا شش سطر از عصاره ی داستان را در بر می گیرند
درباره نویسنده:
محمد قاسمزاده، متولد ۱۸ تیر ۱۳۳۴ در نهاوند است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، هرچند بهخاطر شغل نظامی پدر سالهای کودکی را در شهرهای گوناگون سپری کرد. دبستان اتحاد در نهاوند نخستین مدرسهای بود که در آن درس خواند.
دبیرستانهای آریا و کوروشکبیر در ادامه راه جایگاههایی بود که بر میزهای آنها نشست. سال ۱۳۵۳ دیپلم ادبی گرفت و همان سال وارد دانشگاه تهران شد. در این دانشگاه زبان و ادبیات فارسی خواند و در سال ۱۳۵۷ لیسانس گرفت. مدت نه سال از مهرماه ۱۳۵۸ تا مهر ۱۳۶۷ در قائمشهر مازندران دبیر ادبیات بود. در مهر ۱۳۶۴ در دانشگاه تهران، بار دیگر شروع به تحصیل کرد، باز هم در رشته ادبیات فارسی و در ۱۳۶۷ فوقلیسانس گرفت.
پس از آن آموزش و پرورش را رها کرد و به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل شد. خیلی زود به چین رفت و همکاری با دانشگاه صداوسیمای پکن و بخش فارسی رادیو پکن را آغاز کرد. پس از بازگشت، در سال ۱۳۷۲ به مرکز تحقیقات علمی کشور رفت و تا آذرماه ۱۳۸۳ در این مرکز کار کرد. سپس به فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتقل شد و هماکنون در گروه ادبیات تطبیقی این فرهنگستان سرگرم کار و تحقیق است.
محمد قاسمزاده کار پژوهش را از سال ۱۳۶۷ بهطور جدی آغاز کرد و بههمراه گروهی تألیف فرهنگ زندگینامهها را آغاز کرد که جلد اول آن در ۱۳۶۹ منتشر شد.