For the authors, 20th-century fascism was no mere abstraction—it was a brutal system brought on by a similar malaise, a system they fought against. This gives their book special urgency. The Path to Hope is written by two esteemed French thinkers—94-year-old Stephane Hessel and 90-year-old Edgar Morin, following on the heels of Hessel’s Indignez-vous! (Time for Outrage!). Both books have become best sellers in France and throughout Europe. Both have also become foundational documents underpinning the worldwide protest movement of which Occupy Wall Street is the American subset.
About Author:
Edgar Morin is a French philosopher and sociologist of the theory of information who has been recognized for his work on complexity and “complex thought”, and for his scholarly contributions to such diverse fields as media studies, politics, sociology, visual anthropology, ecology, education, and systems biology.
کتاب «باریکه راه امید» دست روی همان نکته‌ی مهم تاریخ سرمایه‌داری و به خاصه چهل سال اخیر جهان گذاشته است؛ نابرابری، توزیع ناعادلانه‌ی ثروت و قدرت، تسلیم شدن دولت‌ها برابر سرمایه‌دارها و به عبارت بهتر همان تحقق سوسیالیسم، نه برای مردم بلکه برای ثروتمندان! خصوصی شدن بانک‌ها، کم و کمتر شدن خدمات اجتماعی، عمومی و مدنی از سوی دولت، تشویق بی‌وقفه‌ی مردم به کسب ثروت و رسیدن به قدرت با له کردن دیگران و منفعتطلبی تام و تمام و … . «استفان هسل» و «ادگار مورن» دو متفکر بزرگ آلمانی و فرانسوی، در 94 و 90 سالگی، دو رساله‌ی «باریکه راه امید» و «زمان برآشوبیدن» را با چنان شور جوانی، کوبندگی و دقت نظری نوشته‌اند که شاید کمتر نوشته‌هایی در نقد سرمایه‌داری متأخر به این حد موجز، دقیق و ریزبینانه بوده‌است. کتاب «باریکه راه امید» که نامش را از یکی از دو رساله‌ی منتشر شده در کتاب گرفته است، با جملهها و تعابیر پر از شدّتش که خشم و جنون و تفکّر عمیق و امید برای رسیدن به آزادی، برابری و اخلاق انسانی، توامان در آن وجود دارد، یکی از ملزومات دوران ماست برای فهم عموم مردم درباره‌ی هرآنچه بر جهان گذشته و می‌گذرد و الزامی بودن تلاش برای تغییر وضعیت موجود. کتاب «باریکه راه امید» کتابی‌ست برای همه‌ی آنان که به تعبیر مارکس، می‌دانند، امید از آن ناامیدان است.
درباره نویسنده:
ادگار مورَن فیلسوف و جامعه‌شناس فرانسوی است. وی در ۸ ژوئیه ۱۹۲۱ در پاریس با نام اصلی «ادگار ناهوم» زاده شد. او رگه‌های یهودی–اسپانیایی (Sephardi) دارد و به خاطر تنوع کارهایش شهرت دارد، چندان که علاقه‌مندی‌های مختلفی در کارهایش دیده می‌شود و به مرزهای مرسوم در نظام‌های دانشگاهی بی‌اعتنا است. او در سال ۱۳۸۲ به دعوت دکتر امیر نیک پی به ایران سفر کرد و همراه داریوش شایگان در دانشگاه شهید بهشتی سخنرانی کرد. کارهای معرفت‌شناختی او انقلابی‌اند، زیرا کوشیده تا مثلث ارتباطِ ایدئولوژی – سیاست – علم را از طریق آنچه «پیچیدگی» می‌نامد، بازاندیشی کند. منظور از «پیچیده» معنی مخالف ساده نیست، بلکه مقصود یک «روش» است که به «راز و رمز» جهان با دانستن این که «امر ساده همواره فقط چیزی است که توسط شخصی ساده شده»، اعتنا می‌کند. رد این تلاش عظیم را در شاه‌کار شش جلدی‌اش به نام «روش» (La Méthode) می‌توان گرفت. این اثر نه تنها یک طرح علمی که یک پیام پیچیده از دل قرن بیستم است.
