In one of the first non-fiction novels ever written, Truman Capote reconstructs the murder and the investigation that led to the capture, trial, and execution of the killers, generating both mesmerizing suspense and astonishing empathy. In Cold Blood is a work that transcends its moment, yielding poignant insights into the nature of American violence.
The most famous true crime novel of all time, In Cold Blood is the bestseller that haunted its author long after he finished writing it.
“Chills the blood and exercises the intelligence … harrowing.” —The New York Review of Books
About Author:
Truman Garcia Capote was an American novelist, screenwriter, playwright, and actor. Several of his short stories, novels, and plays have been praised as literary classics, including the novella Breakfast at Tiffany’s and the true crime novel In Cold Blood, which he labeled a “non-fiction novel”.
زمانی که رمان در کمال خونسردی، نوشته ی ترومن کاپوتی، برای اولین بار در سال 1966 به انتشار رسید، این نویسنده، آن را «اولین رمان با داستان واقعی» نامید. نکته ی قابل توجه درباره ی این رمان، در میان خیل عظیم کتاب های داستانی، توانایی منحصر به فرد کاپوتی در آمیزش حقایق با مهارت های داستان سرایی است. در روز 15 نوامبر 1959 و در محله ی کوچک هالکوم واقع در کانزاس، 4 عضو خانواده ی کلاتر با شلیک های شات گانی که در فاصله ی چند اینچی از صورتشان قرار گرفته بود، به شکل وحشیانه ای به قتل می رسند. پس از قتل، هیچ انگیزه ی آشکاری برای این جنایت وجود نداشت و پلیس تقریبا به هیچ سرنخی نرسید. ترومن کاپوتی، همزمان با بازسازی قتل، بازپرسی ها و تحقیقاتی که به گرفتن و محاکمه ی قاتلین منجر شد، موفق به خلق تعلیقی حیرت آور و حسی شگفت انگیز از همذات پنداری می شود.
درباره نویسنده:
“ترومن گارسیا کاپوتی، زاده ی 30 سپتامبر 1924 و درگذشته ی 25 آگوست 1984، رمان نویس، نمایش نامه نویس، فیلمنامه نویس و بازیگر آمریکایی بود. او در نیوارولئان واقع در لوییزیانا به دنیا آمد و پدر و مادرش زمانی که چهار ساله بود، از یکدیگر جدا شدند. او پس از این جدایی به آلاباما فرستاده شد تا پنج سال آینده را در کنار خویشاوندان مادرش سپری کند. کاپوتی که کودکی تنها بود، قبل از ورود به مدرسه به صورت خودآموز، خواند و نوشتن را فراگرفت. او داستان نویسی را از سن یازده سالگی شروع کرد.او در سال 1943 در دپارتمان هنر مجله ی نیویورکر مشغول به کار شد، شغلی که دو سال آن را در اختیار داشت تا این که به خاطر ناراحت کردن شاعر مشهور، رابرت فراست، از آن جا اخراج شد. ترومن کاپوتی در اواخر دهه ی 1970، مدام به مرکز ترک اعتیاد می رفت و سرانجام در سن 59 سالگی، بر اثر التهاب وریدی و بیماری کبد ناشی از مصرف مواد مخدر جان خود را از دست داد.