About Author:
Jalāl al-Dīn Muḥammad Rūmī, also known as Jalāl al-Dīn Muḥammad Balkhī, Mevlânâ/Mawlānā and Mevlevî/Mawlawī, but more popularly known simply as Rumi, was a 13th-century Persian poet, Hanafi faqih, Islamic scholar, Maturidi theologian and Sufi mystic originally from Greater Khorasan in Greater Iran.
Added Date: 28/02/2021 10:45:58 PM
Last update: 3/09/2022 11:35:27 AM
از میان قالب های شعری فارسی، مثنوی یکی از آسان ترین قالب هاست و به دلیل همین سهل بودن، شاعران بسیاری در طول ادوار مختلف از این قالب برای سرودن اشعار خویش بهره جسته اند. اما مثنوی معنوی در شیش دفتر و بیست و شش هزار بیت، اثر مولانا محمد جلال الدین بلخی بالاتر از هر اثر دیگری در این قالب، از نظر محتوا، نوآوری و جهان بینی قرار می گیرد.
سطح ادبی مثنوی به قدری بالاست که آن را به گوهر یگانه ای در گنجینه ی ادبیات کهن پارسی تبدیل می کند مولوی این کتاب را به خواسته ی حسام الدین چلبی که از شاگردان مطرح او بود به شیوه ی تمثیل در چهارصد و بیست و چهار حکایت به نگارش درآورده که هر یک از این داستان ها با موضوعی بدیع و در عین حال دارای پیوستگی با دیگر مطالب، در باب خودشناسی و خداشناسی مکتوب شده اند.
رینولد الین نیکلسون، مولوی پژوه و شرق شناس بزرگ مسیحی پس از آموختن زبان پارسی و عربی و تسلط بر آن ها، اقدام به ترجمه ی هر شش دفتر مثنوی معنوی نمود . میزان علاقه و ارادت نیکلسون به مولوی که او را شاعر و عارفی بی بدیل می داند، چنان بود که در راه ترجمه و نگارش شرح بر این اثر بزرگ، بیست سال از زندگانی خود را وقف بازگردانی این کتاب ارزشمند کرد. از دیدگاه بسیاری از مترجمان ایرانی نیز، تصحیح نیکلسون یکی از موثق ترین و با اعتبار ترین ترجمه هاست و کتاب حاضر حاوی محتوایی از مثنوی است که بر اساس نسخه نیکلسون انتخاب و تنظیم شده است.
درباره نویسنده:
جلال الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی، زاده ی 15 مهر 586 و درگذشته ی 4 دی 652 هجری شمسی، از مشهورترین و تأثیرگذارترین شاعران ایرانی است.جلال الدین محمد بلخی در بلخ زاده شد. پدر او مولانا محمد بن حسین، خطیبی معروف به بهاءالدین ولد و سلطان العلما، از بزرگان صوفیه و مردی عارف بود و نسبت خرقه ی او به احمد غزالی می رسید. وی در عرفان و سلوک سابقه ای دیرین داشت و چون اهل بحث و جدال نبود و دانش و معرفت حقیقی را در سلوک باطنی می دانست نه در مباحثات و مناقشات کلامی و لفظی، پرچمداران کلام و جدال با او مخالفت می کردند؛ از جمله فخرالدین رازی که استاد سلطان محمد خوارزمشاه بود و بیش از دیگران شاه را علیه او برانگیخت. سلطان العلما احتمالا در سال 610 قمری، همزمان با هجوم چنگیزخان از بلخ کوچ کرد و سوگند یاد کرد که تا محمد خوارزمشاه بر تخت نشسته، به شهر خویش بازنگردد. مولانا در نوزده سالگی با گوهر خاتون ازدواج کرد.شمس تبریزی در حدود سال 642 قمری به مولانا پیوست و چنان او را شیفته کرد، که درس و وعظ را کنار گذاشت و به شعر و ترانه و دف و سماع پرداخت و از آن زمان طبعش در شعر و شاعری شکوفا شد و به سرودن اشعار پرشور عرفانی پرداخت. کسی نمی داند شمس تبریزی به مولانا چه گفت و چه آموخت که این گونه دگرگونش کرد؛ اما واضح است که شمس تبریزی عالم و جهان دیده بود و نوشته های او بهترین گواه بر دانش گسترده اش در ادبیات، لغت، تفسیر قرآن و عرفان است.مولانا، پس از مدت ها بیماری در پی تبی سوزان در غروب یکشنبه 5 جمادی الآخر 672 هجری قمری درگذشت.
