Iran Between to Revolutions ایران بین دو انقلاب از مشروطه تا انقلاب اسلامی

Emphasizing the interaction between political organizations and social forces, Ervand Abrahamian discusses Iranian society and politics during the period between the Constitutional Revolution of 1905-1909 and the Islamic Revolution of 1977-1979. Presented here is a study of the emergence of horizontal divisions, or socio-economic classes, in a country with strong vertical divisions based on ethnicity, religious ideology, and regional particularism. Professor Abrahamian focuses on the class and ethnic roots of the major radical movements in the modem era, particularly the constitutional movement of the 1900s, the communist Tudeh party of the 1940s, the nationalist struggle of the early 1950s, and the Islamic upsurgence of the 1970s.

In this examination of the social bases of Iranian politics, Professor Abrahamian draws on archives of the British Foreign Office and India Office that have only recently been opened; newspaper, memoirs, and biographies published in Tehran between 1906 and 1980; proceedings of the Iranian Majles and Senate; interviews with retired and active politicians; and pamphlets, books, and periodicals distributed by exiled groups in Europe and North America in the period between 1953 and 1980.

Professor Abrahamian explores the impact of socio-economic change on the political structure, especially under the reigns of Reza Shah and Muhammad Reza Shah, and throws fresh light on the significance of the Tudeh party and the failure of the Shah”s regime from 1953 to 1978.

About Author:
Ervand Abrahamian is an Iranian-American historian of the Middle East. He is Distinguished Professor of History at Baruch College and the Graduate Center of the City University of New York and is widely regarded as one of the leading historians of modern Iran.

Added Date: 1/01/2021 5:43:14 PM
Last update: 30/11/2023 12:27:14 PM

در این کتاب پروفسور آبراهامیان با تاکید بر انقلاب مشروطه ، سیاست های سال های 1941 تا 1953، حزب توده و انقلاب اسلامی ، تاریخی سودمند از ایران نوشته است او در نوشتن این کتاب از منابع مختلفی استفاده کرده است از جمله استفاه ی گسترده از گزارش های سفیر انگلستان و بحث های مجلس و روزنامه های مختلفی که در آن دوران چاپ می شده است که نتیجه ی آن اثری غنی در جزییات و دارای نقل قول هایی عمیق است در حقیقت این اثر را می توان سه کتاب نامید که در یک کتاب جمع شده اند بخش اول آن تاریخ ایران از مشروطه تا سقوط مصدق است بخش دوم آن مطالعه ی حزب توده است و بخش سوم آن مطالعه و توصیف اتفاقاتی است که منجر به انقلاب اسلامی می شود و همچنین به بررسی نیروهای اجتماعی که درگیر حرکت انقلابی شده اند و اتفاقات اساسی که راه انقلاب را هموار کردند می پردازد.
استاد آبراهامیان به بررسی تأثیر تحولات اقتصادی – اجتماعی بر ساختار سیاسی ، به ویژه در زمان سلطنت رضا شاه و محمد رضا شاه می پردازد و به اهمیت حزب توده و شکست رژیم شاه از سال 1953 تا 1978 توجه ویژه ای می اندازد.

درباره نویسنده:
یرواند آبراهامیان (متولد ۱۳۱۹ در تهران) تاریخ نگار ارمنی-آمریکایی زاده ایران است.وی در سال ۱۳۲۹ به بریتانیا مهاجرت نمود و در سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.وی در دانشگاه های پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هم اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر»، از برجسته ترین تاریخ نگاران محسوب می شود.