ترلان سرش را تكان می‌دهد. به همین سادگی كلمات محكم و آشنای زندگی‌اش بی‌مصرف شده بودند. به درد نوشتن انشای سوزناك می‌خورند ولی به كار توضیح زندگی جدیدش نمی‌آمدند. زندگی‌اش عوض شده بود و كلماتش نه. كلمات عاریه‌ی جدیدی را در اختیارش گذاشته بودند اما آن‌ها مثل مورچه‌های سیاه از....

همين‌جاست که بايد مثل يک سرباز کارکشته شليک کنی ولی نه شليک تير که شليک خنده. بايـد بتوانی بخندی. خنـده‌ی بلند آدم بی‌غل‌وغش. بـايد آن‌قدر خوش‌دلانه بخندی که به‌راحتی او را هم به خنده بياوری. بـايد به خودتان نگاه کنيد و بخنديد با صدای بلند. درسـت در اين لحظه است....